fot. Adobe Stock Czyrak to ropne zapalenie w mieszku włosowym wywołane bakteriami gronkowca, najczęściej złocistego (gronkowiec skórny). Inaczej nazywa się go furunkułem. Powstaje w miejscach, gdzie skóra wydziela więcej potu, dochodzi do jej obtarcia lub ranki, np. na karku, plecach czy w pachwinach. Wiele osób ma je też w gardle, w nosie, na owłosionej skórze głowy czy w fałdach skórnych. Spis treści: Czyrak - przyczyny powstawania Objawy czyraka Czyrak gromadny Leczenie czyraka Czyrak - przyczyny powstawania Z czyrakiem możemy mieć do czynienia, gdy dochodzi do spadku odporności organizmu. Wtedy zazwyczaj niegroźne bakterie przenikają do mieszków włosowych i zakażają je, powodując stan zapalny. Powstawaniu czyraków sprzyjają zatem spadki odporności związane z: czasowymi infekcjami, brakiem wystarczającej higieny, niedożywieniem, przemęczeniem, przegrzaniem lub wychłodzeniem ciała. Inne przyczyny czyraków to choroby przewlekłe jak: cukrzyca, choroby nerek, choroby wątroby, otyłość, alkoholizm, rak, HIV i AIDS. Np. w przypadku cukrzycy, gdy dochodzi do zmian miażdżycowych w naczyniach włosowatych i niedożywienia skóry, staje się ona sucha, podatna na zranienia i otarcia. Łatwo ją wtedy zainfekować gronkowcami. Czyraki mogą być też powikłaniem po chorobach skóry, którym towarzyszy świąd: świerzbu, AZS, łuszczycy czy egzemy. Skóra w takich przypadkach jest wysuszona, podatna na infekcje. Objawy czyraka Na początku w mieszku włosowym powstaje niewielka krostka. Mały, czerwony guzek, na którego wierzchołku zbiera się ropa. Z czasem krosta sama znika, może jednak dojść do zapalenia. Powstaje obrzęk, zaczerwienienie i czop ropny, który może mieć wielkość od ziarnka grochu po piłkę golfową o średnicy 3 cm. Jeśli czyrak będzie duży, może towarzyszyć mu złe ogólne samopoczucie, np. podwyższona lekko temperatura. Najczęściej czop w końcu sam pęka, ropa wydostaje się na zewnątrz i miejsce goi się samoistnie. W zależności od wielkości czyraka proces gojenia trwa od kilku do kilkunastu dni. Zdarza się jednak, że czop pozostaje zasklepiony, a ropa nie chce wyjść. Wtedy trzeba iść do lekarza, bo taki czyrak może być przyczyną komplikacji zdrowotnych. Szczególnie dotyczy to czyraka w środkowej części twarzy, ponieważ może dojść do zapalenia zatoki jamistej, które zagraża życiu. Występuje wtedy wysoka gorączka, dreszcze, sztywność karku, ból i obrzęk powiek, a czasami zaburzenia ruchów gałek ocznych doprowadzające do podwójnego widzenia. fot. Adobe Stock fot. Adobe Stock Czyraki najczęściej występują u dzieci lub osób w podeszłym wieku i bardzo łatwo pomylić je ze zwykłym pryszczem. Charakterystyczne dla tej zmiany skórnej jest to, że proces zapalny z nią związany bardzo szybko postępuje. Towarzyszy mu ropna wydzielina i obumieranie zainfekowanych tkanek, które w efekcie przekształcają się w czop martwiczy– wyjaśnia dr Małgorzata Marcinkiewicz, dermatolog wenerolog z Centrum Medycznego Damiana. Jak odróżnić czyraka od pryszcza? Jak zaznacza doktor Marcinkiewicz, po wyglądzie i twardości zmiany skórnej. „Czyrak początkowo wygląda niewinnie – wokół mieszka włosowego można zauważyć jedynie lekko zaczerwienioną skórę. Jednak po kilku dniach uwypukla się mały fioletowy guzek, który w odróżnieniu od pryszczy jest znacznie twardszy” – tłumaczy. Po krótkim czasie czyrak i otaczająca go skóra zaczynają boleć. Możemy wówczas odczuwać ciepło w miejscu powstania zmiany oraz charakterystyczne pulsowanie. Po upływie około 5 dni guzek zmienia się w krostę, która stopniowo ulega martwicy– wyjaśnia dr Małgorzata Marcinkiewicz. Co to jest czyrak gromadny? Czasami stan zapalny rozlewa się na wiele sąsiadujących ze sobą mieszków włosowych (od kilku do kilkudziesięciu). Mamy wtedy do czynienia z tzw. czyrakiem mnogim, czyli zbiorowiskiem pojedynczych czyraków zwanych karbunkułem. Najczęściej powstaje on na karku lub plecach, częściej u mężczyzn aniżeli u kobiet. Wygląda jak mały guzek lub masa grudek znajdującą się pod skórą. Czyraki gromadne, podobnie jak pojedyncze, najczęściej powstają u osób o obniżonej odporności, otyłych, nieprzestrzegających zasad higieny osobistej, z zapaleniami skóry, chorujących na cukrzycę, nowotwory, stosujące leki immunosupresyjne. Czyrakowi mnogiemu towarzyszą bardziej dokuczliwe objawy niż pojedynczemu: gorączka, zmęczenie. Zdarza się, że po wygojeniu jednego czyraka powstają kolejne i choroba nabiera przewlekłego charakteru. Taki stan nazywamy czyracznością. Czyrak gromadny może być przyczyną wielu groźnych dla naszego zdrowia powikłań, dlatego niezwłocznie należy udać się do lekarza dermatologa, który wprowadzi odpowiednie leczenie antybiotykowe– dodaje dr Małgorzata Marcinkiewicz. Czyrak leczenie Gdy już mamy pewność, że to czyrak, leczenie wymaga systematyczności. Należy wówczas: kilka razy dziennie robić okłady, np. z rywanolu albo z altacetu; gdy dojdzie do samoistnego pęknięcia, rankę należy odkazić spirytusem salicylowym, natomiast na sam czop założyć opatrunek z maści z dodatkiem antybiotyku; bardzo często myć ręce (czyrak jest chorobą zakaźną, dlatego też zakażenie może przenosić się na inne części ciała, a nawet na inne osoby); odzież i pościel, z którymi stykał się chory, należy prać w 100 stopniach; opatrunki z rany należy zawiązywać w worki foliowe, żeby nie doszło do rozprzestrzeniania się bakterii. fot. Ula Bugaeva Ale uwaga! Samemu nie wolno przecinać czy wyciskać czyraków. Istnieje bowiem ryzyko przeniesienia się zakażenia i zapalenia na sąsiadujące miejsca. Jeśli jednak: po dwóch tygodniach ropa wciąż zalega, dochodziło już wcześniej do nawrotów choroby tzw. czyraczności lub czyrak powstał na plecach lub twarzy, pojawi się gorączka jak najszybciej trzeba zgłosić się do lekarza. Lekarz w takich przypadkach: odprowadzi ropę ze środka, czyli wykona tzw. drenaż, wskaże odpowiednie mydła antybakteryjne, przepisze antybiotyki doustne oraz do miejscowego stosowania na zmienioną chorobowo skórę. Jeśli czyraki powracają, antybiotykoterapię stosuje się nawet miesiąc. W przypadku czyraka mnogiego chory najczęściej trafia do szpitala. Jeśli zlekceważymy problem może dojść do: sepsy, zapalenia wsierdzia czy szpiku kostnego. Nie bagatelizuj tego problemu i koniecznie umów się na wizytę do specjalisty. Treść artykułu została pierwotnie opublikowana Więcej o problemach skórnych:Jak powstaje trądzik?Co powoduje wypryski na skórze? 5 zaskakujących powodówGdzie nie wolno wyciskać pryszczy? Wszystko o trójkącie śmierciWszystko o leczeniu trądziku Dr n. Marcinkiewiczdermatolog, wenerolog, dyplomowany lekarz medycyny estetycznej Absolwentka Wydziału Lekarskiego oraz Studiów Doktoranckich Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Stypendystka prestiżowego Stypendium Otto-Braun-Falco. Poza diagnostyką i leczeniem chorób skóry od kilku lat specjalizuje się w wykonywaniu zabiegów z zakresu dermatologii estetycznej. Doświadczenie i umiejętności w tej dziedzinie zdobywała na licznych kursach i szkoleniach. Ukończyła 2-letnie szkolenie z zakresu medycyny estetycznej w Międzynarodowym Centrum Kształcenia Medycyny Anti-Aging. Pracuje w Centrum Medycznym Damiana. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Czyraki – pod tą nazwą kryje się zapalenie mieszka włosowego. Najczęściej przyjmują postać guzków, które przekształcają się w bolesny pęcherz. Zwykle pojawiają się na twarzy, karku, klatce piersiowej i w uszach. Do ich powstawania najczęściej przyczyniają się bakterie gronkowca złocistego. Często towarzyszą cukrzycy, otyłości, chorobom nerek czy wątroby, niedożywieniu oraz osłabionej odporności występującej u pacjentów. Czyraki wiążą się z uporczywym bólem i mają tendencję do nawracania. W początkowej fazie można samodzielnie wykonywać opatrunki ze środka odkażającego, ale kuracje trzeba skonsultować z lekarzem, gdyż nieleczone w odpowiedni sposób mogą spowodować groźne powikłania. Dlaczego czyraki powstają? Jak się objawiają? W jaki sposób wygląda ich leczenie? Dlaczego nie wolno ich wyciskać? Zdjęcie Czyraków nie wolno wyciskać /©123RF/PICSEL WideoSkuteczny sposób na wyleczenie trądziku i pozbycie się cellulitu Zdjęcie Czyraki wymagają leczenia /©123RF/PICSELCzyrak to zapalenie mieszka włosowego wywołane najczęściej zakażeniem gronkowcem złocistym. Zwykle przyjmuje postać wypełnionej płynem grudki, która przekształca się w bardzo bolesny pęcherz. Może mieć rozmiar ziarnka, ale często jest znacznie większy. Ryzyko powstawania czyraków zwiększają osłabiona odporność oraz choroby współistniejące, takie jak cukrzyca, otyłość, schorzenia nerek czy wątroby, zakażenie wirusem HIV, AIDS i nowotwory limfoproliferacyjne. Sprzyja im też niewłaściwa higiena. Czyraki mogą występować pojedynczo albo się mnożyć. Często obejmują kilka woreczków włosowych. Tworzą się na twarzy, klatce piersiowej, karku, w pachwinach, na kończynach, pośladkach bądź w uszach – czyli w miejscach narażonych na tarcie i wydzielających pot. Największe zagrożenie dla zdrowia pociągają za sobą czyraki wargi i nosa, które mogą spowodować septyczne zapalenie żył. To ostatnie jest przyczyną zapalenia opon mózgowych. Choćby z tego powodu czyraków nie wolno wygniatać. Zdjęcie Czyrakom towarzyszy ból /©123RF/PICSELWygląd czyraka podobnie zresztą jak w przypadku innych zmian skórnych ewoluuje – najpierw pojawia się sinoczerwony guzek, który przekształca się w pęcherz wypełniony płynem ropnym. Finalnie przyjmuje postać krosty z czopem. Często towarzyszy mu ostry ból, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych i nadmierne zmęczenie. Czyraki: Jak wygląda leczenie? Jeśli czyraki pojawiają się rzadko, zwykle samoistnie pękają i po prostu znikają. Aby złagodzić ból, warto zastosować ciepłe kompresy. Czyraków nie wolno przekłuwać własnymi rękami ani wyciskać. W początkowej fazie mnożna też samodzielnie wykonać opatrunek ze środka odkażającego. Najczęściej wykorzystuje się w tym celu maść cynobrowo siarkową, którą nakłada się na krostę po oddzieleniu się czopa. Po pęknięciu zmiany skórnej miejsce trzeba starannie odkazić spirytusem salicylowym. Leczenie czyraków zawsze trzeba skonsultować ze specjalistą. W przypadku pojedynczej zmiany po wykonaniu nacięcia doktor przeprowadza drenaż z antybiotykiem. Gdy zmiany się namnażają, u pacjentów stosowana jest doustna bądź dożylna terapia antybiotykami. Czyraki często nawracają Czyraki mają tendencję do nawracania, dlatego zawsze należy podjąć specjalistyczne leczenie. Można się nimi zarazić, dlatego trzeba szczególnie dbać o higienę – regularnie myć ręce po każdym dotknięciu zmiany, zmieniać pościel i ręczniki, a po zakończeniu leczeniu najlepiej wymienić rzeczy, które miały kontakt ze skórą. Zdjęcie Czyraków nie wolno przekłuwać /©123RF/PICSELCzyraków nie wolno samodzielnie wyciskać ani przekłuwać. Gdy gronkowiec dostanie się do krwi może prowadzić do poważnych komplikacji i powikłań zagrażających życiu, takich jak posocznica, zapalenie wsierdzia, zapalenie szpiku kostnego czy zapalenie opon mózgowych. Ponadto zdarza się, że dochodzi do zaburzeń pracy narządów oraz układu pokarmowego, np. nasilenia zatruć mających związek z wydzielaniem egzotoksyn, których źródłem jest gronkowiec. Czyraki mogą po sobie zostawić także rozpoznanie i leczenie. Czy czyrak jest groźny?Pod nazwą czyrak funkcjonuje wywoływane przez bakterie zapalenie mieszka włosowego oraz otaczających go tkanek. Jednak w przeciwieństwie do standardowego zapalenia mieszka włosowego, w trakcie jego przebiegu tworzy się czop martwiczy i dochodzi do obumarcia i rozpadu tkanek, zlokalizowanych w okolicy mieszka włosowego. Czyrak gromadny jest natomiast zjawiskiem zlewania się licznych czyraków, umiejscowionych na zapalnym podłożu. Bakterią, która wywołuje tę przypadłość jest gronkowiec złocisty – Staphylococcus aureus. Przebieg całej choroby trwa kilka dni. Stan, w którym występują liczne czyraki, określa się jako TEŻ: Domowe sposoby na kurzajki. Jak pozbyć się wstydliwego problemu?Kto jest najbardziej narażony na wystąpienie czyraka?Czyrak jest dolegliwością, która może dotknąć wszystkich – zarówno dzieci, jak i dorosłych. Osoby z osłabionym układem immunologicznym, wrodzonymi niedoborami immunologicznymi czy nosiciele wirusa HIV są szczególnie narażone na częstsze występowanie czyraka. Organizm wówczas nie jest w stanie skutecznie bronić się przed zakażeniem. Dotyczy to także pacjentów stosujących przewlekle leki immunosupresyjne, glikokortykosteroidy, cyklofosfamid czy azatioprynę. Cukrzyca może powodować uszkodzenia tkanek lub zwiększenie podatności tkanek na infekcje, dlatego jest chorobą zwiększającą ryzyko wystąpienia czyraka. Pacjenci z chorobami nerek, atopowym zapaleniem skóry, a także nowotworami czy ogólnie wyniszczeni są również narażeni na wystapienie TEŻ: Łuszczyca – czy można ją wyleczyć?Umów wizytę u dermatologaObjawy czyrakaNa początku widoczna jest rumieniowa zmiana na skórze, w okolicy mieszka włosowego. Po jakimś czasie na zmianie pojawia się guzek, o zabarwieniu czerwono-fioletowym. Następnie guzek transformuje w krostę, która ulega martwicy i rozpada się, czemu towarzyszy wydzielenie tzw. czopa martwiczego. Na miejscu czyraka bardzo często powstaje kraterowy ubytek skóry, a po tym pozostaje mała blizna. Zazwyczaj występowanie czyraka jest bolesne. Jako, że jest to zapalenie mieszka włosowego, czyraki można spotkać praktycznie wszędzie, gdzie występuje owłosienie. Najczęściej są to twarz, pachy, pośladki, pachwiny, kark czy przewód zewnętrzny ucha. Czyraki zlokalizowane na twarzy są niebezpieczne – niewłaściwe postępowanie z nimi może zwiększać ryzyko przejścia zakażenia żyłami śródmózgowia do opon mózgu. Mowa tu o czyrakach w okolicy oczodołu, nosa, wargi górnej czy małżowiny TEŻ: Jak leczyć trądzik różowaty? Leczenie czyrakaJeśli zauważymy u siebie zmiany sugerujące wystąpienie czyraka – powinniśmy koniecznie odwiedzić dermatologa, szczególnie w przypadku, gdy potencjalny czyrak znajduje się na twarzy. Dermatolog zazwyczaj na podstawie wyglądu zmiany chorobowej może zdiagnozować czyraka. Czasami może się także wspomóc badaniem mikrobiologicznym wymazu, który został pobrany z chorobowo zmienionego miejsca na niepokojącą zmianę na skórze i chcesz omówić ten problem z dermatologiem? Umów się na wizytę do specjalisty przez serwis Wybieraj spośród tysięcy terminów w ramach NFZ lub gabinetach przypadku małej liczby czyraków najczęściej stosowane są maści z ichtiolem w składzie. Ichtiol jest substancją o ciemnobrunatnym kolorze i antyseptycznym, przeciwzapalnym oraz ściągającym działaniu. Warto także zastosować również preparat działający odkażająco. Częstą praktyką jest także nacinanie i usuwanie czopa martwiczego. Ponieważ czyrak to dolegliwość spowodowana przez bakterie, właściwą formą jej leczenia są antybiotyki, szczególnie w przypadku czyraka gromadnego. Zazwyczaj wykorzystuje się penicyliny i cefalosporyny doustnie. Ważne jest, aby nie wyciskać czy nacinać samemu zmiany chorobowej, nawet już po zakończeniu leczenia. Może to bowiem spowodować rozwój bakterii i zwiększyć ryzyko na ponowne wystąpienie TEŻ: Egzema – co robić, gdy skóra łuszczy się i swędzi?Profilaktyka czyrakaChociaż czyrak występuje często, istnieje kilka zasad, których przestrzeganie może zmniejszyć jego ryzyko. Przede wszystkim trzeba należycie kontrolować przebieg cukrzycy. Należy badać poziom glukozy we krwi oraz przyjmować leki przeciwcukrzycowe. Należy chronić się przed infekcją, zachowując właściwą higienę osobistą. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób z osłabioną odpornością, Osoby z chorobami nerek powinny stosować się do diety niskobiałkowej oraz zadbać o przyjmowanie TEŻ: Grzybica paznokci: objawy, leczenie i profilaktykaWszystkie treści zamieszczone w Serwisie, w tym artykuły dotyczące tematyki medycznej, mają wyłącznie charakter informacyjny. Dokładamy starań, aby zawarte informacje były rzetelne, prawdziwe i kompletne, jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o nie, w szczególności informacje te w żadnym wypadku nie mogą zastąpić wizyty u etiologicznym czyraka jest gronkowiec złocistySPIS TREŚCICzyrak (zwany niekiedy ropniem, dawniej furunkuł, łac. furunculus) to zmiana skórna skupiona wokół mieszka włosowego i gruczołów łojowych. To ostre i ropiejące zapalenie mieszka z objawami jak silny obrzęk, zaczerwienienie. Dlaczego czyrak boli? To efekt toczącego się stanu zapalnego w skórze i wytwarzanych czynników zapalnych. Na intensywność bólu wpływa również lokalizacja czyraka np. wrażliwa i unerwiona okolica pachwin. Czyrak bardzo często ma postać guza podskórnego, który wielkością może sięgać nawet kilku centymetrów. Co jest charakterystyczne dla czyraków? Gołym okiem widoczny jest tzw. ropny rdzeń. U niektórych osób obecność czyraka może wiązać się z powiększeniem węzłów chłonnych czy gorączki — objawy te wymagają konsultacji z lekarzem. Kiedy występują czyraki i jakie są ich przyczyny? Wśród czynników predysponujących wymienia się wyniszczenie organizmu, spadki odporności w tym HIV, cukrzyca, choroby nerek czy niewłaściwa higiena osobista. Czyrak to zakażenie bakteryjne wywołane przez bakterie Gram-dodatnie, najczęściej gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus).Czyrak to zmiana, która może wystąpić w miejscach, gdzie dochodzi do tarcia skóry i ubrania lub 2óch spoconych powierzchni skóry (np. pod pachą, na szyi czy zewnętrznych powierzchniach ud). Jak wygląda czyrak? Ropień przybiera formę rosnącego guza, który po kilku dniach wypełnia się martwiczą, zapalną i rozpadającą się tkanką. Na powierzchni czyraka widoczne jest ropne okienko. Z czasem zmiana ta pęka samodzielnie (“dojrzewa”) i wydzielina zapalna wypływa z czyraka. Mimo, że jest to zmiana, która w dużej części przypadków znika samoistnie nie należy jej lekceważyć. Leki na czyraki łagodzą dokuczliwe objawy jak ból i obrzęk oraz ułatwiają szybszy drenaż ropnych zmian czy ograniczają rozprzestrzenianie się gronkowca w wyniku działania antyseptycznego. Gdzie na ciele występują czyraki? Wyżej wspomniane zostały okolice pachy, szyi czy ud. Szczególne znaczenie ma czyrak na twarzy i w przedsionku nosa. Umiejscowienie może sprzyjać wędrówce lub przeniesieniu bakterii do innych struktur organizmu, co może być groźne w — gdzie może wystąpić czyrak? Np.: na pośladku, nodze, udzie i plecach,w uchu i pachwinie,pod pachą, na plecach, na nodze i udzie,w obrębie głowy (np. w górnej części ust).Czyraki to zmiany często pojawiające się w okresie dojrzewania (u nastolatków) i w wieku młodzieńczym. Problem czyraków dotyczy również dorosłych, w tym osób cierpiących na cukrzycę. Stany obniżonej odporności i/lub długotrwałe stosowanie sterydów może przyczynić się do większej wrażliwości na gronkowca gromadny zwany także jako karbunkuł to mnoga forma czyraka, która przypomina skupisko czyraków, które zlewają się ze sobą — są zlokalizowane blisko siebie. Takie skupiska obecne są np. na grzbiecie, plecach czy karku. Jest to masywniejsze zakażenie skóry, tkanki podskórnej i powięzi w porównaniu do pojedynczego czyraka. Leczenie takich dużych zmian najczęściej kończą się drenażem pod znieczuleniem dożylnym z resekcją (usunięciem) martwiczych tkanek. Wykorzystuje się również seton nasączony antyseptykiem dla lepszego odkażenia to liczne, nawracające i mnogie czyraki w różnym okresie rozwoju, których powstaniu towarzyszą choroby przemiany materii jak cukrzyca. Dlatego ważne jest wykluczenie niektórych chorób związanych z metabolizmem czy odpornością. W przypadku powtarzających się czyraków należy wykluczyć takie choroby jak cukrzyca, nowotwór czy zaburzenia odporności. Należy również pamiętać o wspieraniu przedsionka nosa to rodzaj zakażenia bakteryjnego (gronkowcowego) mieszka włosowego lub ujścia gruczołu łojowego. Może być zlokalizowany tuż pod nozdrzami z widocznym naciekiem z centralną martwicą. Należy zwrócić na niego szczególną uwagę, ze względu na okolicę trójkąta śmierci. Jest to obszar twarzy o specyficznym przebiegu unaczynnienia żylnego (chodzi przede wszystkim o żyłę kątową i oczną, które prowadzą do zatoki jamistej mózgu). Pod względem powierzchni znajduje się w nim górna warga i większcza część wygląda czyrak przedsionka nosa? Występuje przekrwienie koniuszka nosa z obrzękiem, które może dochodzić do górnej wargi i skrzydełek nosa. Towarzyszy mu tętniący i silny przegrody nosowej może prowadzić do zakrzepowego zapalenie żył zatok śródczaszkowych, innych gronkowcowych zakażeń twarzy. Gronkowiec może zawędrować do zatok (powodując zapalenie zatok) lub co gorsza do krwi (powodując posocznicę) czy opon mózgowych. Skuteczna krem i maść na czyraki powinna zadziałać przeciwobrzękowo, odkażająco. Co zatem powinna zawierać? W podstawowym leczeniu czyraków wykorzystuje się leki bez recepty, które niekiedy określa się jako “maści wyciągające”. Przykładem takiego leku jest Ammonii bituminosulfonatis unguentum FP 10% czyli maść ichtiolowa (z sulfobituminianem). Nie należy zapominać o etiologicznej przyczynie czyraka, czyli o bakteriach z rodzaju Staphyloccoci. Dlatego obok maści ichtiolowej stosuje się różne środki odkażające i przeciwbakteryjne np. maści z antybiotykiem. Maści z antybiotykami stosowane w leczeniu czyraka to leki z neomycyną lub jej mieszanką, czyli neomycyna+polimyksyna B+bacytracyna (np. Tribiotic maść). Maści tego typu stosuje się w przypadku otwartego czyraka jak również na drobne skaleczenia dla szybszego gojenia dla maści z sulfobituminianem jest maść pięciornikowa. Często w aptece można spotkać maść pięciornikową złożoną, w skład której wchodzi dodatkowo: ichtiol i tlenek cynku (np. Tormentalum) czy tetraboran sodu (Tormentiol). Podstawą jest wyciąg z kłącza pięciornika (Tormentillae rhizomae extractum fluidum) o działaniu ściągającym i dla powyższych środków jest olejek z drzewa herbacianego, którego właściwości przeciwdrobnoustrojowe znane są od dawna. Dlatego jest częstym składnikiem wśród preparatów na nadmierne pocenie należy zastosować kiedy czyrak pęka? Przede wszystkim należy jak najdokładniej oczyścić go z ropy. Należy pamiętać o odkażeniu skóry wokół pękniętego czyraka. W ramach jego oczyszczania można zastosować środki odkażające na bazie wody czy alkoholu, jodu czy najprostszy roztwór niepękniętego czyraka i skóry wokół niego jest konieczne aby ograniczyć rozprzestrzenianie się gronkowca. Szczególną rolę odkażającą ma otwarty czyrak, z którego zaczyna sączyć się ropna wydzielina. Odkażanie powinno obejmować również fragment niezmienionej skóry wokół czyraka. W zależności od umiejscowienia ropnia stosuje się wodne i alkoholowe roztwory. Wśród nich wymienić można:jodopowidon (np. Betadine) i jodyna,mleczan etakrydyny (np. Rywanol / Rivanolum w płynie),3% nadtlenek wodoru (woda utleniona),nadmanganian potasu,roztwór alkoholu etylowego lub izopropylowego np. Tribactic 100 jednak pamiętać, że osoby borykające się z chorobami tarczycy nie powinny stosować jodowych środków odkażających jak jodyna czy jodopowidon. Szczególnie, gdy doszło do naruszenia warstwy rogowej skóry. Jod może w takich przypadkach dostać się do krążenia ustrojowego i wpływać na czynność tarczycy i działanie leków. Jakie zioła stosuje się na czyraki? Dobre działanie przeciwobrzękowe, przeciwzapalne i odkażające ma napar z tymianku pospolitego czy rumianku (surowce te posiadają antyseptyczne właściwości ze względu na chamazulen). Niektóre osoby w ramach środka ściągającego stosują zaparzone torebki czarnej herbaty lub przykładają surowego ziemniaka. Alternatywnie można stosować również napar z nagietka o działaniu przeciwzapalnym i ludowych metod część osób chwali sobie przykładanie rozgniecionej białej kapusty dla lepszego drenażu ropy z czyraka. Przepisy w przypadku przykładania kapusty są różne – niektórzy zalecają przykładanie sparzonych liści, a część ludowych znachorek ich niegotowaną i rozgniecioną postać (coś na kształt gęstej papki).Pomocne może okazać się terapia ciepłem i wilgocią. Polega ona na przykładaniu gorących (ale nie parzących) okładów na czyraka w ciągu dnia — przyspiesza to “dojrzewanie czyraka”. Skórę z czyrakiem można zmiękczać w roztworze stężonego leczeniu czyraków wykorzystuje się antybiotyki doustne i miejscowe o określonym spektrum działania. cefalosporyny II i III generacji,kwas fusydowy, mupirocyna w maści/ może również zlecić przymoczki z alkoholu 70% lub zdecydować się na chirurgiczne usunięcie czyraka. Szczególnie gdy występuje czyrak, który nie pęka i nie ma ujścia dla ropnej wydzieliny. Resekcji chirurgicznej, wyciskania czy drenażu nie stosuje się dla czyraków na twarzy czy czyraka przedsionka elementem dla leczenia czyraków jest wymaz bakteriologiczny (szczególnie dla czyraku gromadnego) i niekiedy badania uzupełniające jak morfologia są również maści na receptę z antybiotykami, które mogą zawierać w swoim składzie takie składniki jak mupirocyna, kwas osób może mieć wątpliwości czy zmiana na skórze to faktycznie czyrak. Osoby niedoświadczone mogą pomylić go chociażby z pryszczem, wrzodem czy większym wągrem. Jeśli masz zatem wątpliwości, a zmiana przekracza wielkość 1 cm — udaj się do lekarza i nie wyciskaj takiej zmiany! Konsultacja z lekarzem jest wskazana gdy dochodzi do powiększenia węzłów chłonnych, gorączki i dreszczy oraz zaczerwienieniu skóry wokół czyraka (zmiana zapalane rozlana).Podczas leczenia czyraków i po ich wyleczeniu należy pamiętać o kilku zasadach, które powinny zmniejszyć ryzyko takiej infekcji. Wśród tych zasad należy wymienić:nie należy samodzielnie wyciskać ani przekłuwać czyraka,podczas zmiany opatrunku wskazane jest stosowanie rękawiczek jednorazowych (pomoże to ograniczyć ekspansję bakterii na zdrową skórę)warto często myć ręce – to na ich powierzchni obecnych jest wiele bakterii!podczas depilacji warto zadbać o odpowiednia dezynfekcje maszynki przed i wykazujesz tendencję do występowania czyraków zadbaj o odpowiedni ubiór (by był przewiewny), środki myjące, które nie będą przesuszać skóry i będą mieć odkażającą komponentę. Pomocne może okazać się stosowanie talku z wykluczeniem okolic krocza — zmniejszymy dzięki temu ryzyko podrażnień – co to takiego? Przyczyny, rodzaje, leczenie i profilaktyka Czyrak jest ropnym zapaleniem mieszka włosowego, wywołanym przez gronkowca złocistego. Zmiany czyraczne mogą być pojedyncze lub gromadne. Zwykle występują na karku, twarzy lub pośladkach. W jaki sposób można je leczyć? Czy domowe sposoby na czyraki są skuteczne? Czyrak jest to bakteryjne zapalenie mieszka włosowego, najczęściej wywoływane przez gronkowca złocistego. Zwykle jest to zmiana skórna w postaci bolesnego, twardego, czerwono-fioletowego guzka z czopem ropnym, lokalizująca się na twarzy, karku, pachach lub pośladkach. Szczególnie niebezpiecznym miejscem rozwoju czyraka jest okolica ust i nosa ze względu na bezpośrednie połączenie (poprzez naczynia żylne) z mózgowiem, co może powodować przeniesienie infekcji i rozwój zagrażającego życiu zapalenia zatoki jamistej lub opon mózgowych. Należy pamiętać, aby nigdy samodzielnie nie wyciskać ani nie nacinać czyraka, gdyż grozi to dalszym rozsiewem – czym jest i w jaki sposób powstaje? Czyrak pojawia się zwykle w okresach spadku odporności, a także w chorobach przewlekłych takich jak cukrzyca, choroby nerek i wątroby, AIDS, otyłość, alkoholizm i choroby nowotworowe. Częściej występuje także u osób z atopowym zapaleniem skóry lub świerzbem. Gronkowiec złocisty wnika ze skóry do mieszków włosowych, gruczołów łojowych lub do miejsc uszkodzonego naskórka, gdzie się namnaża i powoduje powstanie stanu zapalnego w postaci obrzęku i zaczerwienienia otaczającego czop ropny. Zazwyczaj przebieg czyraka jest łagodny, po kilku dniach dochodzi do samoistnego opróżnienia się ropnia i ewakuowania się treści ropnej, co powoduje złagodzenie objawów bólowych. Należy pamiętać, że czyrak nie jest chorobą dziedziczną. Jak wyglądają czyraki i gdzie występują? Czyrak początkowo ma postać rumieniowo-naciekowej zmiany w okolicy mieszka włosowego. Następnie rozwija się twardy, bolesny czerwono-fioletowy guzek, który po około 5 dniach przekształca się w krostę z tzw. czopem martwiczym na jej powierzchni. Czyraki najczęściej samoistnie się opróżniają, pozostawiając kraterowaty ubytek skóry. Po zagojeniu się zmiany może pozostać niewielka blizna. Zazwyczaj czyrakowi towarzyszy ból okolicy zmiany, który ustępuje w chwili pęknięcia i wydostania się ropy na zewnątrz. W przypadku czyraków mnogich lub gromadnych może wystąpić powiększenie pobliskich węzłów chłonnych i gorączka. Czyraki mogą pojawić się w każdym miejscu skóry, gdzie występują mieszki włosowe, jednak najczęstszą lokalizacją tych zmian jest twarz, kark, pachy, pośladki, nos lub ucho czyraków: pojedyncze, gromadne, czyraczność Czyrak może występować jako pojedyncza zmiana skórna lub jako czyraczność (łac. furunculosis), czyli mnogie, nawracające zmiany będące na różnym etapie rozwoju. Natomiast czyrakiem gromadnym (nazywany także karbunkułem, łac. carbunculus) nazywamy liczne, zlokalizowane blisko siebie i zlewające się czyraki, występujące najczęściej na karku. W przypadku czyraka zlokalizowanego na twarzy, czyraczności lub czyraka gromadnego, a także jeśli zmianom towarzyszą gorączka, bóle głowy, zaburzenia widzenia i ogólne złe samopoczucie, należy pilnie udać się do lekarza. Czyraki – leczenie Rozpoznanie czyraka stawia się na podstawie obecności typowych zmian skórnych. Leczenie zależy od rodzaju czyraka, jego wielkości i lokalizacji. Jeśli występuje pojedyncza zmiana, bez gorączki, można zastosować miejscowo maści z antybiotykiem lub antybiotyki doustnie. W przypadku nawracających czyraków, czyraków gromadnych lub lokalizacji czyraka na twarzy zalecane jest zastosowanie antybiotykoterapii doustnej. Leczenie czyraka gromadnego lub mnogiego może trwać nawet kilka miesięcy. We wczesnej fazie rozwoju czyraka można zastosować okłady z maści ichtiolowej, która przyspiesza uformowanie się ropnego czopu i wydostanie się na zewnątrz wydzieliny ropnej. Należy pamiętać, aby samodzielnie nie wyciskać lub nie nakłuwać czyraków, gdyż może to doprowadzić do rozsiewu bakterii lub przedostania się ich do krwi i rozwoju uogólnionego zakażenia. Czyrak pojedynczy ma zazwyczaj przebieg łagodny, po opróżnieniu zmiany dochodzi do całkowitego wyleczenia. Jednakże w przypadku obecności czynników predysponujących, np. cukrzycy lub zaburzeń odporności, czyraki mogą nawracać. W przypadku czyraka mnogiego lub nawracających zmian lekarz może zalecić wykonanie wymazu ze zmiany i badania mikrobiologicznego z oceną wrażliwości bakterii na stosowane antybiotyki lub wymazu z nosa w kierunku nosicielstwa gronkowca złocistego. Domowe sposoby na czyraki W przypadku wystąpienia czyraka w postaci pojedynczej zmiany zazwyczaj jego przebieg jest łagodny i po kilku dniach dochodzi do jego samoistnego pęknięcia i opróżnienia. Celem przyspieszenia pęknięcia czyraka można stosować okłady z maści ichtiolowej kupionej bez recepty. Po ewakuacji treści ropnej, należy zdezynfekować zmienione miejsce i założyć jałowy opatrunek. Lekarz może zalecić stosowanie maści z antybiotykiem lub branie antybiotyku w formie doustnej. W przyspieszeniu samoistnego pęknięcia i ewakuacji treści ropnej z czyraka mogą być pomocne ciepłe okłady. Zapobieganie rozprzestrzenianiu się czyraków Aby zapobiegać rozprzestrzenianiu się i nawracaniu czyraków, należy przestrzegać następujących zasad: Nie należy samodzielnie zdrapywać lub wyciskać czopa martwiczego czyraka, gdyż może to spowodować rozsiew bakterii. Nie przebijać powstałego guzka na skórze. Podczas zmiany opatrunku i pielęgnacji należy używać rękawiczek jednorazowych. Dbać o higienę osobistą, często myć ręce. Do golenia lub depilacji używać własnych i zdezynfekowanych maszynek bądź depilatorów, myć skórę przed i po depilacji. Dbać o zdrowy tryb życia: regularny ruch, pić odpowiednią ilość wody, ograniczyć słodycze, unikać stresu. Utrzymywać prawidłową masę ciała. Dbać o dobrą odporność organizmu. Dezynfekować nawet małe rany na skórze. Co to są czyraki i jak sobie z nimi radzićZdjęcie: Saluda Programa de SaludCzyraki bolą, szpecą i irytują osoby, u których występują. Jak wyglądają? Jakie są przyczyny ich występowania na skórze? Jak im zapobiegać i w jaki sposób można je leczyć? Czyrak stanowi jedną z wielu chorób skórnych. Podstawą jego występowania jest infekcja bakteryjna (paciorkowcami lub gronkowcami), która w konsekwencji prowadzi do rozwoju stanu zapalnego wokół mieszków włosowych. Charakterystycznym miejscem występowania czyraków są zatem owłosione partię skóry (twarz, szyja, klatka piersiowa, miejsca intymne), a w szczególności obszary narażone na częste czyraki bolą? Tak. Czyraki są bolesne, w szczególności wówczas gdy ropne zmiany skórne dotyczą miejsc ubogich w tkankę podskórną (czyli na przykład na małżowinie usznej). Są również bardzo wrażliwe na dotyk, (który z kolei może prowadzić do ich rozprzestrzeniania).Jak rozpoznać czyraki? Z reguły czyrak swoim wyglądem przypomina czerwony guzek, utworzony wokół mieszków włosowych. Jest bolesny i posiada ropny (lub ropno-krwisty) naciek, który po pewnym czasie tworzy martwiczy czop. Wielkość czyraka jest zróżnicowana, a jego średnica może osiągnąć nawet 3 centymetry. Dodatkowe objawy rozwoju czyraka to swędzenie, powstanie opuchlizny, a nawet gorączka. Przede wszystkim należy zachować zasady higieny osobistej, uniemożliwiające rozprzestrzenienie się infekcji. To znaczy, że nie możemy „wyciskać” czyraków, ani ich nacinać. Jeśli czyrak będzie w ostatniej fazie rozwoju, pęknie samoistnie i jego wydzielina zostanie wydalona na zewnątrz, a na skórze pojawi się niewielka blizna. Wówczas należy zastosować środek antyseptyczny (zabijający bakterie i przeznaczony do stosowania na skórę), a więc spirytus salicylowy lub PRÓBY DRAŻNIENIA CZYRAKA MOGĄ SKOŃCZYĆ SIĘ CIĘŻKIMI POWIKŁANIAMI DLA ŻYCIA. Ropa po wypłynięciu z czyraka (spowodowana samoistnym lub inicjowanym przez chorującego pęknięciem powłok skórnych) może doprowadzić do kolejnych infekcji skórnych, jak również przeniknąć do krwi i spowodować infekcję ogólną duże niebezpieczeństwo związane jest z występowaniem czyraków w okolicy warg, oczu i skroni, gdyż ich niekontrolowane rozprzestrzenianie może prowadzić do zakażenia zatok, zapalenia żył i opon jaki sposób można leczyć czyraki? Należy zaznaczyć, że leczenie tak zwanymi domowymi sposobami, może mieć złe skutki (przede wszystkim może prowadzić do rozwoju czyraka mnogiego, o którym będzie mowa w dalszej części artykułu). Najlepiej pozostawić wybór metody zwalczania czyraków lekarzowi. Specjalista dermatolog, do którego należy się udać jak najszybciej po zaobserwowaniu niepokojących zmian na skórze, może zalecić leczenie miejscowe, w formie stosowania kompresów (z maścią ichtiolową, kwasem salicylowym, antybiotykami), nacięcie chirurgiczne (wykonane w warunkach uniemożliwiających rozprzestrzenienie się infekcji) lub drenaż ropnia. Takie postępowanie dotyczy tylko pojedynczych czyraków. W przypadku czyraków mnogich leczenie wygląda inaczej. Czyraczność (inaczej czyrak mnogi, zespół Joba) to występowanie na skórze licznych czyraków. Jeśli znajdują się one blisko siebie, tworząc jedną zmianę skórną o znacznych rozmiarach, używa się terminu karbunkuła, lub czyraka już wspomniano czyraczność wymaga odmiennego leczenia – jest nim wdrożenie celowanej antybiotykoterapii (zastosowanie antybiotyku, który z pewnością zabije bakterie powodujące chorobę) oraz wzbogacenie terapii o środki wzmagające odporność organizmu, bowiem wpływ odporności organizmu jest czynniki predysponują do wystąpienia czyraków?Niska odporność organizmu. Wysoka odporność to rzadsze infekcje, a blokada zarażenia jest równoznaczna z niemożnością rozwoju odżywiania, a więc nie dostarczanie odpowiednich składników wzmacniających nasz organizm, w tym także naszą naturalną i silną „obrończynię” – osłabiające naturalną odporność organizmu (na przykład cukrzyca, choroby nowotworowe).Czy czyraki mogą nawracać? Tak. Cechą charakterystyczną tej choroby skórnej jest jej zdolność do częstych nawrotów. Szczególnie dzieje się tak, wówczas gdy nie zadbaliśmy o prawidłowe wyleczenie czyraka. Ponadto należy pamiętać, że czyraki mają dużą łatwość w rozprzestrzenianiu się po skórze. Aby temu zapobiec, jak już wcześniej wspomniano, nie można zapominać o zabiegach oczyszczania skóry (spirytusem salicylowym, czy riwanolem). Niestety tak. Kontakt z osobą zarażoną może skutkować przeniesieniem infekcji. W szczególności jeśli dojdzie do bezpośredniego kontaktu z wydzieliną ropną czynności należy unikać, aby nie dopuścić do rozprzestrzeniania się czyraków?nie rozcinaj czyraków, ani ich nie wyciskajnie przykrywaj czyraków bandażemnie podrażniaj skóry w okolicy czyrakaunikaj pocenia się w miejscu, w którym występuje czyrak (ćwiczenia fizyczne można odstawić na kilka dni, aż do czasu zagojenia się czyraka)zachowaj należytą higienę osobistąkilkukrotnie w ciągu dnia delikatnie przemywaj zmienioną skórę środkami antyseptycznymi (nie tylko samego czyraka, ale również jego okolice)stosuj leki, które zalecił lekarzjeśli chorujesz na cukrzycę, zadbaj o jej kontrolę – stosuj leki na cukrzycę W przypadku pojedynczych czyraków lekarz może zalecić spirytus salicylowy do przemywania zmian. Ponadto może polecić stosowanie maści ichtiolowej, charakteryzującej się działaniem przeciwzapalnym, bakteriostatycznym (blokującym dalszy rozwój bakterii), ułatwiającym drenaż ropy. Kolejną maścią stosowaną w leczeniu czyraków jest maść Betadine, zawierająca jod, który posiada działanie bakteriobójcze, w tym właśnie zwalczające bakterie z grupy gronkowców i paciorkowców. Płyn Acnosan to kolejny preparat możliwy do zastosowania w leczeniu czyraków, który wykazuje działanie antybakteryjne, złuszczające, wykorzystywane w leczeniu stanów zapalnych mieszków włosowych. Równocześnie lekarz może zalecić przyjmowanie preparatów wzmacniających odporność organizmu. W przypadku czyraków mnogich stosuje się – rodzaje, objawy i leczenieCzyrak (łac. furunculus) jest jedną z wielu występujących chorób skóry. Powodem tworzenia się wrzodów jest infekcja bakteryjna wywołana przez gronkowca złocistego lub paciorkowca. Najczęściej występuje na owłosionej skórze w miejscach najbardziej potliwych, takich jak: twarz, szyja, klatka piersiowa, miejsca intymne. Najbardziej podatne na ich występowanie są osoby:mające obniżoną odpornośćotyłechorujące na cukrzycęchorujące AIDScierpiące na choroby nowotworowenarażone na przebywanie w złych warunkach higienicznychCzyrak ma postać małego wypełnionego ropą guzka, który powstaje głęboko w mieszku włosowym. Przeważnie ma postać dużej, czerwonej krosty, której środek jest bolesny. Czas dojrzewania krost wynosi 2 tygodnie. Po pewnym czasie bakterie przenoszą się w głębsze partie skóry, a następnie są już widoczne na całym ciele. Czyraki mogą występować dość licznie. Znajdujące się blisko siebie łączą się w jedną całość – mówimy wtedy o czyraku gromadnym lub jest bardzo bolesny, zwłaszcza jeżeli znajduje się w miejscu ubogim w tkankę podskórną uszna. Razem z bolesnością idzie w parze duża wrażliwość na czyrakaEtap 1 – pojawienie się guzkaPojawienie się guzka poprzedza silne swędzenie i pieczenie, a następnie nasilający się ból. Początkowo guzek koloru czerwonego jest uniesiony nieco ponad powierzchnię skóry i jest twardy, oraz bolesny. U większości osób występuje pojedynczy guzek. Na tym etapie jest jeszcze niewielki. Zwykle mierzy około 1 cm. Czyraki nie występują na dłoniach i osób przewlekle niedożywionych, z awitaminozą, cierpiących na choroby nowotworowe lub ciężkie schorzenia ogólne, guzki mogą się mnożyć. Taki stan określany jest jako czyrak gromadny. Ma on postać wielu guzków zlewających się w jedną całość. Czasami mamy do czynienia z wieloma niewielkimi mnogimi guzkami, które jednak nie łączą się ze sobą. Taka postać choroby została nazwana 2 – Zamiana czerwonego guzka na krostęPo kilku dniach, pod wpływem ucisku lub nacięcia, czop martwiczy ginie. Razem z ropną wydzieliną znajdującą się w guzku uwalniają się również martwiczo zmienione tkanki. Następnie powstała rana goi się i powstaje blizna. Jej wielkość zależy od rozmiarów objawów ogólnych zalicza się:gorączkędreszczepowiększenie węzłów chłonnych podbródkowych i podżuchwowychObjawy miejscowe stwierdzone w badaniu laryngologicznym to:ból w okolicy skrzydełek nosa, który może promieniować w kierunku policzkazaczerwienienie w okolicy tworzącego się czyrakazaczerwienienie i obrzęk obejmujące również przedsionek nosa, wargę górną i skrzydełka nosa, czasami może się zdarzyć, że zmiany obejmą także policzki i powiekikrosta widoczna po 4 dniachZwykle lekarz na podstawie przeprowadzonego wywiadu i objawów miejscowych z łatwością rozpozna czyraka przedsionka nosa. Jednak w celu upewnienia się może zlecić wykonanie następujących badańCzyrak to czy rak?Odstrasza nazwą, która jednoznacznie kojarzy się z nowotworem. Spokojnie! Czyrak, czyli ropne zapalenie mieszka włosowego, nowotworem nie jest, ale lepiej go nie ignorować. Jest bolesny i nieestetyczny, a może być też groźny – zwłaszcza, jeśli występuje na to jedna z chorób skóry. W języku angielskim funkcjonują pod nazwą „boils”, kiedyś nazywano je z łaciny „furuncles”, czyli, po polsku, furunkuły. Pojawiają się zazwyczaj na owłosionych obszarach skóry, np. na głowie, w pachwinach lub pod pachami, a także w miejscach wydzielających pot i narażonych na tarcie – na pośladkach, szyi, karku, a także twarzy. Mogą występować pojedynczo, ale również gromadnie – mówi się wówczas o tzw. czyraczności lub czyraku mnogim. Bywa, że kilka umiejscowionych blisko siebie czyraków zlewa się w jedną zmianę skórną, czyli czyraka gromadnego (inaczej karbunkuł). Co ciekawe, czyraki robią się również na powiekach – znamy je niemal wszyscy i zapewne nie raz pocieraliśmy złotą obrączką – zwyczajowa nazwa tej zmiany na powiece to jęczmień (uwaga – nie każdy rodzaj jęczmienia powstaje w taki sam sposób, jak czyraki, inaczej się też je leczy).Jak rozpoznać?Czyraki na skórze rozwijają się stopniowo. Pierwsze objawy to zaczerwienienie i obrzęk, wkrótce potem wyłania się głęboko osadzony, bolesny guzek o średnicy około 1 cm. Można pomylić go ze zwykłym pryszczem, jednak w przeciągu kilku dni zmiana powiększa się, staje się coraz bardziej odczuwalna, a na guzie pojawia się widoczny ropień. Wielkość dojrzałego czyraka może być bardzo różna – od małego guzka w kształcie ziarna grochu, aż po ogromne ropnie średnicy piłeczki golfowej. W niektórych przypadkach, obok pierwszego guzka pojawiają się kolejne, czasami zmiana obejmuje także otaczającą ropień skórę, która staje się czerwona, opuchnięta i tkliwa. Czyraki mogą być bardzo bolesne, zwłaszcza, jeśli umiejscowią się w miejscach ubogich w tkankę podskórną, czyli na przykład na małżowinie usznej, ale trudno ich nie odczuć również w innych lokalizacjach. Mogą skutecznie uprzykrzać życie chorego lokując się w miejscach narażonych na częste tarcie (np. pachwiny, pachy, pośladki), łatwo też doprowadzić do rozniesienia ich na inne obszary powstawaniaNajczęstszą przyczyną powstawania czyraków są bakterie gronkowca obecne na skórze. Kolonizacja bakterii zaczyna się w mieszkach włosowych, a w wyniku otarć i skaleczeń bakterie wnikają w uszkodzoną skórę i powodują miejscowe zapalenie tkanki łącznej. Istnieją czynniki ryzyka sprawiające, że niektóre osoby są bardziej niż inne podatne na powstawanie czyraków. Pośród tych najczęstszych wymienia się cukrzycę, otyłość, osłabiony układ immunologiczny ( u osób zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS), choroby nerek i wątroby, alkoholizm, anemię, niektóre typy nowotworów oraz choroby skóry (np. atopowe zapalenie skóry, egzema, świerzb). Czyraki częściej przytrafiają się też osobom niedożywionym, przyjmującym antybiotyki oraz takim, które są nieco na bakier z higieną osobistą. Czyrakiem można się zarazić (np. w szpitalu lub od chorego członka rodziny), skłonność do tego typu zmian może być być groźne!Zdarza się, że osoby dotknięte cięższymi postaciami czyraka gorączkują, są mocno osłabione i mają powiększone węzły chłonne. Z takimi objawami nie wolno zwlekać, trzeba jak najszybciej udać się do lekarza, który prawdopodobnie zaleci leczenie antybiotykiem i drenaż ropnia. Mniej dokuczliwe wrzody zazwyczaj pękają i oczyszczają się samoistnie, ranka goi się kilkanaście dni. Zdarza się jednak, że w trakcie tego procesu dochodzi do zainfekowania sąsiednich meszków włosowych i choroba rozprzestrzenia się, czasami przyjmując formę przewlekłą, ciągnącą się podkreślają, że nigdy nie należy próbować wyciskać ropy z czyraka, nacinać ropnia i manipulować przy nim rękami. Nietrudno o zakażenie uogólnione organizmu (posocznicę zwaną sepsą), jeśli gronkowiec złocisty przeniknie do krwi. Ponadto, docierając do poszczególnych narządów wewnętrznych, bakterie mogą spowodować zapalenie wsierdzia, zapalenie szpiku, zapalenie płuc i inne bardzo groźne schorzenia. Staphyloccocus aureus wydziela też swoiste egzotoksyny, które mogą być przyczyną różnych dolegliwości, np. zatruć pokarmowych, bądź je poważnie zaostrzać,.Za najbardziej niebezpieczne uważa się czyraki występujące w obrębie twarzy, głównie w okolicy warg, oczu i skroni, gdyż ich niekontrolowane rozprzestrzenianie może prowadzić do zakażenia zatok, zapalenia żył i opon się leczyć?Jeśli zmiana jest niewielka i w stosunkowo bezpiecznym miejscu (czyli, przed wszystkim, nie w obrębie twarzy), a chory nie odczuwa objawów ogólnych, takich jak gorączka czy osłabienie, na wrzód można przykładać ciepły kompres (jałowa gaza zamoczona w przegotowanej wodzie) który pomoże mu samoistnie się oczyścić. Bardzo istotne jest ścisłe przestrzeganie zasad higieny, ręce należy myć płynem antybakteryjnym zarówno przed, jak i po kontakcie z zainfekowaną skórą. Gdy ropień pęknie i oczyści się, rankę trzeba zdezynfekować specjalistycznym preparatem i zaaplikować na nią maść z antybiotykiem (dostępną bez recepty w aptece). By ochronić uszkodzoną skórę, można przykleić plasterek. Ranka będzie goiła się kilkanaście dni, często pozostawiając po sobie przypadku groźnie wyglądających, bolesnych, a przede wszystkim mnogich oraz niebezpiecznie umiejscowionych zmian, leczenie należy pozostawić lekarzowi. Dermatolog zdecyduje, czy konieczne będzie chirurgiczne nacięcie czyraka (w warunkach uniemożliwiających rozprzestrzenienie się zmian), drenaż ropnia, a także przepisze odpowiedni antybiotyk lub maść. Prawdopodobnie konieczne będzie też włączenie środków wzmacniających odporność pacjenta, gdyż to od niej w dużej mierze zależy ewentualny nawrót zauważyłeś na skórze czyraka:Nie wyciskaj go i nie nacinaj!Nie podrażniaj skóry wokół niego i nie dotykaj goDbaj o higienę, odkażaj ręce za każdym razem, gdy przypadkiem dotkniesz okolic zmianyZadbaj o bezpieczeństwo domowników – czyraki są bardzo zaraźliwe! (nie pożyczaj ręcznika, pościeli, odzieży, golarek itp.)Jeśli wrzód jest w miejscu podatnym na pocenie, unikaj wysiłku fizycznego, często wietrz skórę w okolicach zmianyUdaj się do lekarza i zastosuj się do jego zaleceńJeśli chorujesz na cukrzycę, zadbaj o jej kontrolę, stosuj odpowiednie lekiAutor: Kamila Śnieżek, „Moje zdrowie”.

Fot. Yuri_Arcurs / Getty Images Czyrak pod pachą to zmiana skórna wywoływana przez bakterie gronkowca złocistego, które powszechnie występują na skórze. Jeśli dostaną się pod nią, powodują duży i bolesny guz, który z czasem wypełnia się ropą. Aby zmniejszyć dyskomfort, a także nie doprowadzić do groźnych powikłań, zaleca się skorzystanie z porady specjalisty. Czyrak pod pachą początkowo ma postać guza, później krosty, aż w końcu ropnia. Gdy pęknie, a wydzielina dostanie się do krwioobiegu, może dojść do powikłań, takich jak zapalenie opon mózgowych. Czyraki to zmiany skórne, które lubią nawracać i są zaraźliwe, dlatego też najlepszym sposobem pozbycia się ich jest leczenie dermatologiczne. Obok antybiotykoterapii częstotliwość ich występowania zmniejsza odpowiednia dieta. Należy wyeliminować produkty, które działają supresyjnie na układ odpornościowy, a także uzupełnić niedobory cynku. U osób, u których czyraki pod pachą i w innych miejscach występowały w grupach, zauważa się zmniejszenie objawów. Czyrak pod pachą – co to jest? Jakie daje objawy? Czyrak pod pachą to zapalenie wywołane przez bakterie gronkowca złocistego. Objaw zapalenia to przede wszystkim bolesny guz, najczęściej wielkości grochu. Na początku jest zaczerwieniony, a po 4–5 dniach staje się krostą z ropnym czopem. Po pęknięciu (po około 2 tygodniach) opróżnia się z ropy i tkanki martwiczej, pozostawiając ranę, która samoistnie się goi. Czyrak zostawia po sobie widoczną bliznę. Jest to zmiana skórna, która może występować nie tylko pod pachą, ale również na twarzy (na czole, policzkach lub brodzie), szyi, plecach czy klatce piersiowej. Jeśli pojawia się nad górną wargą ust, w uchu lub brodzie, jest niebezpieczny, gdyż bakterie mogą dostać się do układu krwionośnego, a następnie do mózgu. Może to wywołać zapalenie opon mózgowych. Zobacz film: Czyrak. Źródło: 36,6. Czyrak pod pachą zdarza się bardzo często, gdyż zmiana ta najczęściej powstaje w miejscach narażonych na tarcie i ucisk oraz tam, gdzie zbiera się pot i brud. Warto podkreślić, że częściej dotyka mężczyzn niż kobiety. Czyrak pod pachą może występować jako pojedyncza zmiana bądź w grupie – wtedy nazywany jest czyrakiem mnogim. Nierzadko źle leczony bądź „leczony” samodzielnie może zarażać okolicę wokół pierwotnej zmiany i po pojedynczym czyraku mogą występować kolejne, już w formie mnogiej. Czyrak pod pachą – przyczyny Czyrak pod pachą powstaje z jednej przyczyny – jest nią gronkowiec złocisty. Bakteria ta przedostaje się w głąb skóry, gdzie dochodzi do zakażenia gruczołu łojowego i mieszka włosowego. Następnie układ odpornościowy człowieka, chcąc zwalczyć mikroorganizm, wywołuje stan zapalny. Komórki układu immunologicznego i bakterie tworzą żółto-białą ropę, która powoduje powstawanie pod skórą bolącego i swędzącego ropnia. Do zarażenia bakterią gronkowca może dojść w wyniku niedostatecznej higieny osobistej (np. poprzez przybory higieniczne lub ręcznik). Ponadto częściej atakuje ona osłabiony organizm, czyli np. osoby chorujące na AIDS bądź choroby nowotworowe. Do zakażenia częściej dochodzi także u ludzi borykających się np. z cukrzycą. Podatne na tworzenie się czyraków pod pachą są również osoby otyłe, a także te, które stosują leki immunosupresyjne i glikokortykosteroidy. Leczenie czyraka pod pachą Nieleczony czyrak pod pachą sam pęka. Po 2 tygodniach wydobywa się z niego wydzielina i następuje faza gojenia się. Nie można go wyciskać bądź przecinać, gdyż może to zakazić towarzyszącą mu okolicę i doprowadzić do powstania mnogich zmian. Ponadto jeśli powstał w miejscu, z którego wydzielina łatwo może dostać się do układu krwionośnego, może doprowadzić to nawet do zapalenia opon mózgowych. Zamiast czekać na pęknięcie ropnia, warto udać się do specjalisty, który zastosuje miejscowe leczenie czyraka pod pachą. Taka terapia antybiotykiem jest dodatkiem do przecięcia i drenażu czopa. Jeśli zmian skórnych jest więcej, stosuje się antybiotykoterapię doustną. Możliwe jest wtedy także przyjmowanie leku dożylnie – wymaga to jednak hospitalizacji. Jako że czyraki mają tendencję do nawracania, to leczenie antybiotykami może trwać dłużej niż tylko podczas występowania zmian skórnych. Do innych sposobów leczenia czyraków zalicza się stosowanie np. maści ichtiolowej bądź kompresów z kwasem salicylowym. Warto pamiętać, że podczas leczenia czyraka pod pachą nie można go wyciskać ani nacinać samodzielnie, a także nie należy go drapać ani pocierać. Jako że pacha jest miejscem narażonym na otarcia, trzeba unikać uszkodzenia miejsca do czasu wyleczenia czyraka. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, to należy pamiętać o codziennym odkażaniu miejsca, w którym występuje czyrak. Tego typu zmiany skórne mogą nawracać i pojawiać się w innych miejscach na ciele. Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy

Ganglion na stopie – objawy. Torbiel galaretowata ma zazwyczaj miękką konsystencję i gładką powierzchnię. Rozmiar waha się od 3 do 5 cm. Ganglion na stopie usytuowany jest głęboko pod skórą, najczęściej na grzbiecie stopy, powodując dolegliwości bólowe pod wpływem nacisku, np. podczas poruszania się. Nieleczona torbiel

Czyrak często powstaje u osób z zaburzeniami endokrynologicznymi. Jako przykład możemy powiedzieć, że taki patologiczny proces często rozwija się z długotrwałą cukrzycą. Wzmożona potliwość skóry, jej systematyczna traumatyzacja czynnikami mechanicznymi lub chemicznymi, brak odpowiedniej higieny – wszystko to zwiększa ryzyko

czyrak w uchu zdjęcia