W skrócie można powiedzieć, że Kuria Rzymska to dykasterie i organy ustanowione w celu wspomagania Papieża w wykonywaniu jego misji Najwyższego Pasterza dla dobra Kościoła powszechnego i Kościołów lokalnych. Kuria Rzymska sprawuje więc na co dzień swoje funkcje „w imieniu i autorytetem” Ojca Świętego (KPK, kan. 360).

Młodsza o 18 lat niemiecka zakonnica Józefina Lehnert miała ogromny wpływ na papieża Piusa XII i jego otoczenie w WatykanieBiografowie papieża nie mają jednak wątpliwości, że poza szczerą i wierną przyjaźnią nic ich nie łączyłoW męskim świecie Watykanu zakonnica dość szybko wyrobiła sobie wysoką pozycję, irytując wielu kościelnych dostojnikówNazywano ją "papieżycą" i "niemieckim generałem". Rodzina papieża także nie znosiła siostry PascalinyBiografowie Piusa XII zgodnie przyznają, że powodem jego psychicznej uległości wobec niemieckiej zakonnicy był rodzaj wychowania, którego doświadczył jako dziecko i młodzieniec. Młody Eugenio Pacelli był bardzo zżyty ze swoją matką, Virginią Graziosi, którą uważał za najważniejszą osobę w swoim życiu. Niewiele pozostało informacji po niej, wiadomo natomiast, że przyszły papież bardzo ją kochał i szanował. Była to rodowita rzymianka, miała trzynaścioro rodzeństwa i pochodziła z pobożnej rodziny. Wiadomo też, że od najmłodszych lat wzbudzała w Eugenio Pacellim szczególne zainteresowanie sprawami religijnymi. Pozwalała mu na przykład bawić się w księdza i odprawiać udawane msze Pacelli, późniejszy papież Pius XII, w wieku 6 lat - AFPGdy po ukończeniu liceum Eugenio Pacelli wstąpił do seminarium duchownego, nie ograniczyło to jego kontaktów z rodziną. Formacja przyszłych kapłanów obejmowała nie tylko naukę, ale także przygotowanie duchowe, które w tamtych czasach było wymagające i rygorystyczne. Jednak już po roku jego ojciec należący do tzw. czarnej szlachty (wiernej papiestwu) poprosił władze kościelne o to, żeby syn mógł w czasie studiów mieszkać w domu. Eugenio powrócił do rodziny i do codziennych kontaktów z ukochaną matką, unikając w ten sposób surowego życia w seminarium duchownym. O wielkim szacunku dla matki świadczy to, że już jako papież kazał swój papieski pektorał (krzyż noszony na piersi) ozdobić dyskretnie jej matki na psychikę przyszłego papieża był bardzo duży, w związku z czym również w dojrzałym życiu, już jako dostojnik kościelny, potrzebował u swego boku kogoś, kto byłby dla niego takim wsparciem, jakim była matka. Kogoś, kto by się nim opiekował, był powiernikiem i przyjacielem. Traf chciał, że tą osobą stała się młodsza o 18 lat niemiecka zakonnica, Józefina Lehnert, należąca do Kongregacji Sióstr od Świętego Krzyża, której zakonne imię to XII w 1958 r. - OFF / AFPPierwsza zakonnica na konklaweWspółpraca niemieckiej zakonnicy i przyszłego papieża zaczęła się w Niemczech, w roku 1917, gdy papież Benedykt XV mianował go nuncjuszem papieskim w Monachium. Pacelli potrzebował gospodyni, która zajęłaby się gotowaniem i sprzątaniem. Przysłano mu siostrę Pascalinę, ale szybko okazało się, że potrafi ona sprostać również bardziej odpowiedzialnym zadaniom. Zaczęła prowadzić sekretariat nuncjusza, pisać w jego imieniu listy, a nawet doradzać mu i spędzać z nim wolny czas. W czasach, gdy głównym miejscem pracy zakonnic była kuchnia i zakrystia, stale poszerzający się zakres obowiązków siostry Pascaliny budził zaskoczenie otoczenia skonfliktowała się ze świeckim personelem placówki, któremu narzucała swój bardzo wymagający styl pracy. Nie była też lubiana przez osobistego sekretarza nuncjusza, o. Roberta Leibera, który powiedział o niej takie słowa: "Nuncjusz powinien ją przepędzić, ale nie chce, ponieważ ona świetnie zna się na zarządzaniu domem". Biografowie Piusa XII nie mają jednak wątpliwości, że poza szczerą i wierną przyjaźnią nic ich nie łączyło. Pacelli lubił zakonnicę, ona z kolei była mu bezgranicznie oddana, natomiast o jakichś dwuznacznych relacjach uczuciowych nie mogło być Pascalina w Rzymie, 1958 r. - Mondadori Portfolio / Getty ImagesNuncjusz miał pełne zaufanie do siostry, dlatego, gdy Ojciec Święty Benedykt XV mianował go sekretarzem stanu, zabrał ją ze sobą do Rzymu. Nie było to jednak łatwe. Nowy sekretarz stanu musiał osobiście przekonać do tego papieża. W męskim świecie Watykanu zakonnica dość szybko wyrobiła sobie wysoką pozycję, irytując wielu kościelnych dostojników. Miała bowiem trudny charakter. Za wszelką cenę starała się dbać o Pacellego (który awansował już na kardynała), chroniąc go przed wszystkim, co uznawała za godzące w jego dobre również: Jak się wybiera papieża? Ciekawostki z historii papiestwa i konklaweByła bardzo pracowitą kobietą. Mimo rosnących wpływów na dworze papieskim nie zaniedbywała swoich podstawowych obowiązków kucharki. Pacelli od najmłodszych lat cierpiał na różne dolegliwości, sam napisał o sobie w szkolnym wypracowaniu takie słowa: "twarz mam bladą (…) o torsie wiele nie powiem, bo, szczerze mówiąc, nie jestem atletą".Najbardziej doskwierały mu problemy z żołądkiem. Siostra Pascalina dbała o to, żeby jadł zdrowe, dietetyczne dania, w regularnych odstępach czasu. Zdarzało się, że zakonnica przerywała ważne spotkania z udziałem kardynała, strofując go, że w jadalni stygnie obiad. Troska o Pacellego była powodem, dla którego s. Pascalina uczestniczyła w konklawe po śmierci papieża Piusa to rzecz niespotykana, dlatego Stolica Apostolska odpowiadając na szerzące się plotki, wydała w tej sprawie specjalny komunikat: "Na mocy specjalnego pozwolenia, Zgromadzenie Kardynałów zezwala matce Pascalinie na obecność w czasie konklawe, aby Jego Eminencja kardynał Pacelli mógł zachować swój codzienny rytm przyjmowania lekarstw niezbędnych dla jego zdrowia". Na tym konklawe kardynał Pacelli został wybrany na papieża i przybrał imię Pius policzkuje kardynałaPo wyborze na Stolicę Piotrową nowy papież, nie wyobrażając sobie pracy bez wiernej mu zakonnicy, pozostawił ją przy sobie. Myliłby się jednak ten, kto sądziłby, że wraz z wyborem Pacellego na papieża, Pascalina złagodniała. Przeciwnie, stała się jeszcze bardziej apodyktyczna, momentami wręcz arogancka. Pewnego razu do gabinetu Piusa XII wbiegł nagle, słynący z dość swobodnego jak na Watykan zachowania, kardynał Tisserant i wykrzyczał do papieża: "Dobra nowina, Wasza Świątobliwość! Król wsadził do ciupy tego bękarta Mussoliniego!"Siostra Pascalina, zbulwersowana tym, że kardynał użył w obecności papieża takiego słownictwa, podeszła do niego i niewiele myśląc, spoliczkowała go. Zszokowany i zawstydzony kardynał wyszedł z gabinetu, przysięgając zakonnicy również: Skandale w bazylice św. PiotraPascalina skonfliktowała się też z prałatem Montinim – późniejszym papieżem Pawłem VI, który był zniesmaczony jej zachowaniem na dworze papieskim. Podpadła też patriarsze Wenecji, kardynałowi Roncallemu (przyszłemu papieżowi Janowi XXIII), który przybywszy do Watykanu na spotkanie z papieżem, musiał godzinę czekać na audiencję, gdyż s. Pascalina postanowiła, że najpierw przyjęty zostanie amerykański aktor Clarke z wiekiem papieża i jego postępującymi chorobami, rosło znaczenie siostry Pascaliny. Z czasem niemiecka zakonnica ograniczyła dostęp do papieża nawet jego najbliższej rodzinie. Pozwalała tylko na coroczne spotkania bożonarodzeniowe, które sama szczegółowo planowała. Na ogół odbywały się one po południu i przebiegały według prostego scenariusza: papież prezentował swoim najmłodszym kuzynom szopkę bożonarodzeniową, którą kupił w Niemczech, wręczał dzieciom prezenty, częstował je gorącą czekoladą i chwilę rozmawiał z rodziną. Najbliższa rodzina papieża także nie znosiła siostry Pascaliny. Młodsza siostra papieża, Eugenia, zeznając na procesie beatyfikacyjnym jej brata, powiedziała, że niemiecka zakonnica była jego "krzyżem Pańskim".Pascalina opuszcza WatykanMożna bez przesady stwierdzić, że w ostatnich miesiącach życia Piusa XII siostra Pascalina stała się najważniejszą po papieżu osobą w Watykanie. Gdy w 1944 r. zmarł sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, papież aż do końca swojej śmierci nie mianował nowego. Na korytarzach Pałacu Apostolskiego plotkowano, że to kluczowe stanowisko sprawuje przecież siostra Pascalina. Jej pozycja stała się tak wysoka, że lawinowo rosły plotki z nią związane. Nazywano ją "papieżycą" i "niemieckim generałem".Latem 1958 r. Pius XII jest już ciężko chory. Wraz z siostrą Pascaliną wyjeżdża do letniej rezydencji w Castel Gandolfo. Gdy 9 października papież umiera, kończy się czas siostry Pascaliny. Zgodnie z ceremoniałem jedną z pierwszych czynności po śmierci papieża jest zdjęcie z jego palca pierścienia i zniszczenie go. Gdy siostra Pascalina próbuje zdjąć pierścień dopiero co zmarłego Piusa XII, do akcji wkracza wróg zakonnicy, kardynał Tisserant. Odsuwa ją na bok i jako dziekan Kolegium Kardynalskiego, inicjuje wszystkie przewidziane w tej sytuacji czynności. W kondukcie pogrzebowym prowadzącym z Castel Gandolfo do Rzymu zabrakło już miejsca dla siostry Pascaliny. Kardynałowie, biskupi i prałaci nie chcą wpuścić jej do służbowych samochodów dyplomacji Piusa XII odbył się 13 października i tego samego dnia Pascalina została wezwana przed oblicze kardynała Tisseranta. Ten każe jej natychmiast opuścić Pałac Apostolski. Zakonnica prosi o kilka dni, żeby mogła się spakować i zabrać pamiątki po Ojcu Świętym. Kardynał nie zgadza się. Zakonnica, która jeszcze kilka dni wcześniej trzęsła Watykanem, zmuszona jest opuścić go w trybie Pascalina (Józefina Lehnert) na krótko przed śmiercią w roku 1983 - © Creative CommonsSiostra Pascalina żyła jeszcze 25 lat. Po opuszczeniu Pałacu Apostolskiego swoje wspomnienia związane z pracą u boku Piusa XII uwieczniła w formie książki. Watykan zgodził się na ich publikację dopiero w 1982 r. Niektórzy jej dawni wrogowie przebaczyli jej upokorzenia, które od niej doznali. Jan XXIII za sumienną służbę papieżowi przyznał jej medal Pro Ecclesia et Pontifice (dla Kościoła i Papieża). Została pochowana na cmentarzu niemieckim znajdującym się w Watykanie. Na jej pogrzebie obecnych było kilku dostojników watykańskich, w tym kardynał Ratzinger, późniejszy papież Benedykt również: Skąd się wziął niemiecki cmentarz w Watykanie?Bibliografia: John Travis, "Dziennik watykański". Caroline Pigozzi, "Watykan niedyskretnie". Bernard Lecomte, "Nowe tajemnice Watykanu". Data utworzenia: 25 maja 2022, 08:56Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Wszystkie znajdziecie tutaj.

Bazylika Świętego Piotra w Watykanie to obok Kaplicy Sykstyńskiej i Placu Św. Piotra obowiązkowy obiekt do zwiedzenia dla każdego turysty przybywającego do Włoch. To również jedno z najważniejszych sanktuariów na świecie. Ołtarz wybudowano w miejscu, w którym pochowano świętego Piotra – pierwszego papieża w dziejach.

Papież Franciszek podąża zazwyczaj nietypowymi dróżkami. Watykan z napięciem czeka, czym zaskoczy w Boże Narodzenie. 27 lat temu papież Franciszek spędził kilka miesięcy temu w bawarskim miasteczku Rothenburg ob der Tauber, gdzie uczył się niemieckiego. Musiał nauczyć się wówczas także słów tak ważnych w Boże Narodzenie: Frohe Weihnachten (Szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia). Nie ma jednak pewności, że papież po wygłoszeniu w pierwszy dzień świąt orędzia papieskiego pójdzie śladem swoim poprzedników i pozdrowi wiernych po polsku, po niemiecku i w innych ponad 60 językach. Na Wielkanoc podarował sobie pozdrowienia. Pierwsze Boże Narodzenie Franciszka w Watykanie może się nieco różnić od tradycyjnych. Nawet Federico Lombardi, rzecznik Watykanu i tak jak papież jezuita, nie jest w stanie powiedzieć nic dokładnego. – Franciszek jest papieżem, który co krok nas zaskakuje swoimi, często pięknymi inicjatywami. Nie dziwiłbym się, gdyby zdarzyło się to też w czasie świąt. Ostatecznie Jezus przychodzi ubogi, razem z pasterzami i prostymi ludźmi. Nie byłbym zaskoczony, gdyby papież zrobił coś, co na to wskazuje – powiedział Lombardi. Franciszek podczas niedzielnej modlitwy Anioł Pański w oknie Pałacu Apostolskiego, 8 grudnia 2013 Odpowiednie sygnały wysłał papież już w ubiegłym tygodniu. W swoje urodziny spotkał się między innymi z rzymskimi żebrakami, w weekend bardzo dużo czasu poświęcił na odwiedziny chorych dzieci w szpitalu w pobliżu Watykanu. Kilka punktów bożonarodzeniowego programu papieża jest jednak obowiązkowych. Przede wszystkim pasterka w bazylice św. Piotra od w Wigilię Bożego Narodzenia i wspomniane orędzie papieskie z błogosławieństwem „Urbi et Orbi” w południe pierwszego dnia świąt. Ważna jest bliskość bliźniego Jak jednak świętuje papież Boże Narodzenie prywatnie? – Muszę powiedzieć prawdę: nie wiem – zwierzył się dziennikarzom ksiądz Lombardii. – Będę próbował opowiedzieć wam to później, jeżeli się dowiem. Ale wydaje mi się, że Franciszek nie jest szczególnie przywiązany do zewnętrznych oznak tradycji. Dla niego ważne jest okazywanie bliskości, zwłaszcza cierpiącym. Trudno powiedzieć, czy w nadchodzące dni Franciszek znajdzie parę chwil dla siebie. W niedawnym wywiadzie prasowym opowiedział o takich chwilach, które przeżywał wcześniej, jeszcze zanim został papieżem, kiedy po pasterce zostawał sam w kościele, by pomodlić się jeszcze kilka godzin. To jest dla niego Boże Narodzenie, przyznał, obcowanie z Bogiem, który odwiedza swój lud. Wolne od obowiązków Boże Narodzenie dla Benedykta Być może Franciszek znajdzie chwilę, by odwiedzić swego poprzednika, mieszkającego w Watykanie Benedykta. W ubiegłym tygodniu Franciszek zadzwonił już do Benedykta ze świątecznymi życzeniami. Dla Benedykta, papieża emeryta po raz pierwszy od lat będą to święta bez obowiązków. Są przy nim opiekujące się nim siostry zakonne i jego prywatny sekretarz Georg Gaenswein. 86-letni Benedykt otrzymał z Bawarii choinkę, na której zapłoną w Wigilę świece. Będą też wypieki i płyta kompaktowa z bożonarodzeniowymi pieśniami w wykonaniu chóru katedralnego Regensburger Domspatzen, którego dyrygentem przez wiele lat był brat Benedykta Georg Ratzinger. Na ile ceni sobie takie tradycje Franciszek, dowiemy się, pamiętając, że jakby nie było od prawie 1300 lat jest pierwszym papieżem spoza Europy. Chociaż w Argentynie Boże Narodzenie spędza się podobnie jak w Europie, pobożnie i hucznie. / Elżbieta Stasik red. odp.: Małgorzata Matzke

Gwardię Szwajcarską powołał 22 stycznia 1506 roku papież Juliusz II. Armia liczy 135 gwardzistów. Żołnierze noszą galowe mundury w granatowo-czerwono-żółte pasy. 6 maja na Dziedzińcu Świętego Damazego w Watykanie szeregi straży przybocznej papieża zasiliło 34 nowych gwardzistów. Wśród mężczyzn jest również Polak

Po czterech latach pontyfikatu Franciszka za murami Watykanu trwa wojna domowa. Mówi się nawet o zamachu stanu. Rzymianie ujrzeli rankiem dziwne plakaty na ulicach swego miasta. Podobizna papieża Franciszka ze złośliwym grymasem na twarzy i szydercze słowa w romanesco, lokalnym dialekcie Rzymu: „Hej, Franek: mieszałeś się w sprawy rożnych kongregacji, wyrzucałeś księży, zniszczyłeś Zakon Kawalerów Maltańskich i u franciszkanów od Niepokalanej Panienki, lekceważysz kardynałów. Ale gdzie jest twoje miłosierdzie?”. Plakaty pojawiły się na początku lutego. Aluzje były oczywiste. Właśnie dobiegł końca Rok Miłosierdzia ogłoszony przez papieża. Jeszcze zanim się zaczął, Franciszek usunął przełożonego franciszkanów i odizolował od reszty zgromadzenia. Zamknął też zakonne seminarium. Gdy Rok Miłosierdzia się kończył, papież wyrzucił wielkiego mistrza zakonu maltańskiego. Franciszek apelował, aby w czasie Roku Miłosierdzia wybaczono wątpiącym i grzesznikom. A jednocześnie – zdaniem konserwatywnej opozycji, która stała za akcją plakatową – miażdżył swych krytyków.

kiedy można zobaczyć papieża w watykanie